ماندگار چون نا امیدی

یاس تنها دارایی ماندگار انسان تا لحظه مرگ است

و بقیه همه توهم است

و من با محسن نامجو زجه می زنم

چه خبر؟ مرگِ حق‌حق و هوهو.

 لال شد مرغ و نغمه رفت از یاد،

تا که گُنگانِ دَه‌زبانِ دورو

نازمستی کنند و جلوه‌گری.